Uwięzione

Pomysł na fabułę był ciekawy, ale wykonanie nie poszło najlepiej, a szkoda, bo mogła wyjść z tego naprawdę dobra historia.
Brakowało mi analizy Clovera/Colina, co wydarzyło się po zdradzie ojca? Wspomniane są zdjęcia, na których całuje się ze swoją matką, więc relacje między nimi grały istotną rolę w rozwoju jego „obłędu”. Zdecydowanie należało zgłębić ten wątek.
Kolejna sprawa to Lewis i jego rzekłabym nadprzyrodzone zdolności. Serio? Po jednym spotkaniu gościa, zaczął go podejrzewać? Powinni zatrudnić go w FBI😉
Zakończenie….jestem kompletnie rozczarowana …
Dziewczyna przez cały pobyt w piwnicy myślała o ucieczce, powtarzała swoje prawdziwe imię, nie dała się złamać, nawet w ostatniej walce z Cloverem nie poddawała się. Natomiast w szpitalu mamy inną osobę. Każe mówić na siebie Lily, chce, żeby rodzina wyszła i pyta o pozostałe dziewczyny…nie pasuje to do osoby, którą była prawie do końca niewoli.
Brak mi spójności w tym wszystkim, liczyłam na więcej.

Pomysł na fabułę był ciekawy, ale wykonanie nie poszło najlepiej, a szkoda, bo mogła wyjść z tego naprawdę dobra historia.
Brakowało mi analizy Clovera/Colina, co wydarzyło się po zdradzie ojca? Wspomniane są zdjęcia, na których całuje się ze swoją matką, więc relacje między nimi grały istotną rolę w rozwoju jego „obłędu”. Zdecydowanie należało zgłębić ten wątek.
Kolejna...

Dałam drugą szansę tej autorce i tym razem było zdecydowanie warto. Książka zapada w pamięci. Doskonale opisany syndrom Sztokholmski i bardzo się cieszę, że niektóre sceny zostały opisane bez szczegółów. Być może jeszcze sięgnę po inne książki tej autorki, bo widzę, że mają sporo dobrych recenzji.

Dałam drugą szansę tej autorce i tym razem było zdecydowanie warto. Książka zapada w pamięci. Doskonale opisany syndrom Sztokholmski i bardzo się cieszę, że niektóre sceny zostały opisane bez szczegółów. Być może jeszcze sięgnę po inne książki tej autorki, bo widzę, że mają sporo dobrych recenzji.

Summer, a może Lily?

Dawne imię i osobowość musiały przestać grać pierwsze skrzypce. Liczyło się przetrwanie i nadzieja. Nadzieja, która zmuszała do każdego oddechu i walki o życie.

Nastoletnia Summer trafiła w ręce psychopaty. Razem z trzema innymi dziewczynami musiała walczyć o swoje "ja", będąc zamkniętą w piwnicy, pod czujnym okiem mordercy. On chciał stworzyć rodzinę, ona chciała wrócić do swojego chłopaka i rodziców. Ciągłe zamknięcie, strach, ból i wiele więcej odcisnęły jednak na niej swoje piętno. Trudno było walczyć o każdy dzień, gdy widziało się śmierć niejednej osoby.

Mocna i trzymająca w napięciu historia. Każda z zamkniętych dziewczyn przybrała trochę inną strategię na przetrwanie. Świetnie pokazało to, jak wielkie spustoszenie może siać w umyśle strach i chęć przeżycia. Po odpowiedniej perswazji nie ma już odwrotu.

Lewis, chłopak Summer, dzielnie walczył o jej odnalezienie aż do ostatniej chwili. Jego postać ukazała, że maniakalny upór może przynieść upragnione skutki.

Cała historia, a zwłaszcza końcówka, łapie za serce, ściska, miażdży i nie puszcza, aż do ostatniego zdania 💔

To miała być zwykła impreza, a skończyło się na traumatycznym horrorze przeżytym na własnej skórze.

Summer, a może Lily?

Dawne imię i osobowość musiały przestać grać pierwsze skrzypce. Liczyło się przetrwanie i nadzieja. Nadzieja, która zmuszała do każdego oddechu i walki o życie.

Nastoletnia Summer trafiła w ręce psychopaty. Razem z trzema innymi dziewczynami musiała walczyć o swoje "ja", będąc zamkniętą w piwnicy, pod czujnym okiem mordercy. On chciał stworzyć...

Summer idzie na imprezę,ale nigdy na nią nie dociera jej chłopak nie wie co się stało z Summer,bo czuje,że coś się jej przydarzyło,a Summer zostaje uwięziona w pomieszczeniu, które dzieli z trzema innymi dziewczynami,każda trafiając tu straciła własną tożsamość nie wolno mówić im do siebie inaczej niż imionami kwiatów,które on im wybrał,a poza tym dostają kwiaty,które nigdy nie mogą zwiędnąć? Dlaczego tego się sami dowiecie.

On jest nieobliczalny.Na pozór mężczyzna,który jest normalny ,pracuje,przebywa między ludźmi,a gdy popełnisz błąd np albo staniesz się obiektem jego zainteresowania to jesteś stracona.Czy dziewczyny uciekną z miejsca ,gdzie szansa na ucieczkę wręcz nieistnieje,a za każdy twój błąd względem niego dostaniesz karę.

Historia Summer jest smutna miała iść na imprezę i dobrze się bawić zamiast tego trafiła na psychola,który wybiera sobie kobiety,obdarowuje je kwiatami,je z nimi posiłek, każdy dzień jest taki sam,a gdy zamyka dziewczyny na klucz,kara grzeszników i tych,którzy według nich powinni cierpieć za swoje błędy,a potem,gdy wypełni swoje zadanie każe im sprzątać to co po sobie zostawił w kontakcie z jego ofiarą 🙈

Summer na początku uważa,że uda jej się uciec,ale gdy poznaje oblicze potwora zdaje sobie sprawę,że pobicie kogoś niemal na śmierć,albo skrzywdzenie za kwiaty,gdy umierają nie je warte czyjejś krzywdy,a najgorsze jest to,że ta rzeczywistość zmienia dziewczyny,Summer próbuje walczyć z tym,żeby nigdy nie zapomnieć że jest Summer,a nie Lily,jak nazywa ją mężczyzna,a niektóre z nich są tu już znacznie dłużej i zaakceptowały codzienność z kimś takim jak Clover.
Czy Summer zostanie uwolniona nim Clover zechce ją zabrać do pokoju przed którym ostrzega ją jedna z dziewczyn?💔

Summer idzie na imprezę,ale nigdy na nią nie dociera jej chłopak nie wie co się stało z Summer,bo czuje,że coś się jej przydarzyło,a Summer zostaje uwięziona w pomieszczeniu, które dzieli z trzema innymi dziewczynami,każda trafiając tu straciła własną tożsamość nie wolno mówić im do siebie inaczej niż imionami kwiatów,które on im wybrał,a poza tym dostają kwiaty,które...

Jest to pierwsza książka tej autorki, po którą sięgnęłam. Z tematem uwięzienia spotkałam się już niejeden raz, myślałam że akcja będzie podobna. Na szczęście było kompletnie inaczej. Książkę pochłonęłam w prawie 3 dni. Zaraz po skończeniu sięgnęłam po inne książki tej autorki.

Jest to pierwsza książka tej autorki, po którą sięgnęłam. Z tematem uwięzienia spotkałam się już niejeden raz, myślałam że akcja będzie podobna. Na szczęście było kompletnie inaczej. Książkę pochłonęłam w prawie 3 dni. Zaraz po skończeniu sięgnęłam po inne książki tej autorki.

"Uwięzione"

Natasha Preston

Moim skromnym zdaniem jest to thriller młodzieżowy, niemniej trzymający w napięciu... Chcąc- niechcąc nie mogłam się oderwać 😜
Autorka ukazuje nam przerażająca historię uwięzionych dziewczyn; ich emocje; relacje z oprawca... Człowiekiem, który kocha je i chcę, aby pozostały jego "kwiatuszkami ".... Każda z uwięzionych dziewcząt pragnie powrotu do domu, a jednocześnie chce pozostać w specyficznej relacji z nową "rodziną", która stworzył im sprawca...
Umiejętnie i dosadnie pokazany syndrom Sztokholmski...
Pozycja warta przeczytania 😉

"Uwięzione"

Natasha Preston

Moim skromnym zdaniem jest to thriller młodzieżowy, niemniej trzymający w napięciu... Chcąc- niechcąc nie mogłam się oderwać 😜
Autorka ukazuje nam przerażająca historię uwięzionych dziewczyn; ich emocje; relacje z oprawca... Człowiekiem, który kocha je i chcę, aby pozostały jego "kwiatuszkami ".... Każda z uwięzionych dziewcząt pragnie...

Książka która zapamieta się na bardzo długo.

Książka która zapamieta się na bardzo długo.

"Przeczytaj tę książkę, a nigdy już nie będziesz chciała dostawać kwiatów" - jakbym trzymała się tego i nie robiła/jadła/dostawa rzeczy, które w thrillerach sprawiają, że spotkasz seryjnego mordercę to nie wychodziłabym spod własnej kołdry. Do tego jestem dziwnym człowiekiem, bo desperacko potrzebowałam przerwy od grubaśnych fantasy i lekkiej książki i w ciemno sięgnęłam po to. I faktycznie, od razu odżyłam, mózg odpoczął, bawiłam się świetnie i choć wiem, że tej książce jest daleko do ideału i wiele rzeczy jest tu zwyczajnie głupich, to już wiem, że ja do Preston mam słabość. Jej książki są dla mnie czystą rozrywką, odpoczynkiem między cięższymi pozycjami i chwała jej za to (+ padłam, jak na końcu była wzmianka, że pierwotnie było to publikowane na Wattpad :)).

"Przeczytaj tę książkę, a nigdy już nie będziesz chciała dostawać kwiatów" - jakbym trzymała się tego i nie robiła/jadła/dostawa rzeczy, które w thrillerach sprawiają, że spotkasz seryjnego mordercę to nie wychodziłabym spod własnej kołdry. Do tego jestem dziwnym człowiekiem, bo desperacko potrzebowałam przerwy od grubaśnych fantasy i lekkiej książki i w ciemno sięgnęłam po...

Autorka wstrząsająco przedstawia, jak jedna chwila może zrujnować nie tylko teraźniejszość, ale i przyszłość bohaterki. Przenosząc czytelnika w świat traumatycznej rzeczywistości, książka ukazuje Summer jako silną, lecz złamaną istotę, która zostaje wtrącona w okrutne otoczenie razem z trzema innymi dziewczynami. Codzienny strach, ból i inne okrutne doświadczenia stają się nieodłączną częścią ich życia, a perspektywa lepszego jutra zdaje się być niemożliwa.

"Kwiaty dla Summer" to historia, która nie pozostawia czytelnika obojętnym. Autorka porusza trudne tematy, jak traumy, cierpienie psychiczne i fizyczne, prowadząc czytelnika przez labirynt emocji. Brak łatwych zakończeń sprawia, że ta opowieść staje się jeszcze bardziej przemyślana i trzymająca w napięciu. To lektura dla tych, którzy szukają głębokich, trzymających za serce historii, gotowych zmierzyć się z brutalną rzeczywistością ludzkiego losu

Autorka wstrząsająco przedstawia, jak jedna chwila może zrujnować nie tylko teraźniejszość, ale i przyszłość bohaterki. Przenosząc czytelnika w świat traumatycznej rzeczywistości, książka ukazuje Summer jako silną, lecz złamaną istotę, która zostaje wtrącona w okrutne otoczenie razem z trzema innymi dziewczynami. Codzienny strach, ból i inne okrutne doświadczenia stają się...

Polecam, jeśli: Lubisz luźne thrillery łączone ze scenami obyczajówki lub jesteś nowy w tym gatunku.

Odradzam jeśli: Jesteś przeczulony na punkcie drobnych niedociągnięć fabularnych, irytują cię elementy niezgodne z prawdą i nie chcesz czytać książki z wieloma cliché wątkami.

TW znajdują się pod recenzją, ponieważ mogą zawierać spojlery.
Pełna recenzja:

Pierwsze parę rozdziałów troszkę się męczyłam, ponieważ styl pisania przypominał typową obyczajówkę i nieco zalatywał mi wattpadem, ale potem książka jest tylko lepsza. Muszę przyznać, że lekko się ją czyta mimo tematyki, jest luźna, przyjemna i przystępna. Podczas czytania miałam wysoko postawione oczekiwania, którym autorka nie potrafiła jednak sprostać — koniec jest rozczarowujący, cliché, a w dodatku odniosłam wrażenie, że pani Preston pod koniec sama nie wie, o czym pisze.

(Tutaj zaczynają się spojlery.) Irytowało mnie, że Lewis wie, że coś jest nie tak z Cloverem. Mężczyzna ten oszukiwał przez lata wszystkich wokół, ale przed tym jednym nastolatkiem nie potrafił ukryć, że jest psychopatą, ponieważ Lewis WIEDZIAŁ. On to czuł, w końcu łączyło go z Summer coś wspaniałego. No nie… Nie tak prosto zorientować się, że ktoś obok to psychopata, szczególnie że jeszcze stronę temu było się przekonanym, że to Greg porwał Summer. To nie ma sensu; odnoszę wrażenie, że autorka usilnie starała się nam pokazać, że to Lewis uratował Summer, by zrobić romantyczną scenę. W dodatku może to drobiazgi, ale policja nie do końca zachowuje się jak policja. No i wiadomo, że robią Cloverowi najazd na chatę akurat w momencie, w którym jest w piwnicy, próbując wybić swoje cztery “kwiatuszki”. Co za szczęśliwy przypadek…

Jednak czymś, co najmocniej mnie poruszyło, było zachowanie Summer. Najpierw jest w piwnicy, krzyczy do Clovera, że nie są rodziną, całą książkę poprawia wszystkich, by mówili do niej Summer, a nie Lily — a stronę później w przedostatnim rozdziale poprawia nagle pielęgniarkę, by ta mówiła do niej Lily. Niby bez innych dziewcząt nie czuje się bezpiecznie, ale jednak nie szuka z nimi kontaktu poza sporadycznym pytaniem, czy żyją. Niby nie czuje się jak ona, imię Summer brzmi dla niej obco, ale jednak jak widzi Lewisa, który mówi do niej, to nagle jest uleczona z traumy i mimo wszystko nie potrzebuje iść na terapię. Co prawda nigdy nie byłam porwana, ale wydaje mi się, że potrzeba więcej niż paru minut ze swoim chłopakiem, by wrócić do normy i chodzić znowu na imprezy.

Jestem tak krytyczna, ponieważ ta końcówka zgniotła we mnie wszystkie pozytywne emocje, które wzbudziła we mnie książka. Zapowiadało się całkiem dobrze, a skończyło się nieco żałośnie.

TW: gwałt (brak bezpośredniego opisu takiej sceny, ale mówi się dużo o tym, że taki ma miejsce regularnie i o jego skutkach; chociaż te zostały potraktowane po macoszemu)

Polecam, jeśli: Lubisz luźne thrillery łączone ze scenami obyczajówki lub jesteś nowy w tym gatunku.

Odradzam jeśli: Jesteś przeczulony na punkcie drobnych niedociągnięć fabularnych, irytują cię elementy niezgodne z prawdą i nie chcesz czytać książki z wieloma cliché wątkami.

TW znajdują się pod recenzją, ponieważ mogą zawierać spojlery.
Pełna recenzja:

Pierwsze parę...